Περί φιλίας...

Πολλές φορές, ο αφελής, έδωσα ευκαιρία
να με κατασπαράξουνε τα άγρια θηρία.
Κάθε φορά και πιο πολύ η ήττα με πονούσε
και η καρδιά να τραγουδά είπε θα σταματούσε.

Κι εκεί που απελπίστηκα κι είπα: "Θα μείνω μόνος",
έρχεται η παρηγοριά και γλύκανε ο πόνος!
Ένα χεράκι μαγικό άγγιξε τα μαλλιά μου
κι η ζέστη της καρδούλας της άνοιξε τα φτερά μου!

Φίλη καλή και μπιστική ήρθε απ' τα ουράνια
και πήρε χρώμα, ξαφνικά, μέσα η καρδιά μου η άδεια.
Μέρεψα, αναθάρρησα, έδειξα εμπιστοσύνη
και είδα πως τα δώρα μου, πίσω ξαναγυρίζει!

Με πίστη κι αφοσίωση, μ' αγάπη και συμπάθεια,
επήραν φως και έλαμψαν φιλίας μονοπάτια.
Ο ένας για τον άλλονε πίστη κι αυτοθυσία
επέδειξε για μια ζωή χωρίς διαμαρτυρία.

Σ' όλους, λοιπόν, να ευχηθώ μες στη ζωή ετούτη
να κάμουν φίλους να τιμούν για να 'ναι μες στα πλούτη.
Γιατί... "όποιος μετρά με την καρδιά, φτωχός δε θ' απομείνει
μα κι ούτε πρόκειται ποτέ αμοναχός να μείνει".
(webzobbie)