Μες στο τηγάνι βρέθηκε
ένα μικρό φρουτάκι
ένα λιγάκι υπόξινο
καφέ ακτινιδιάκι.
Το κοίταξα καλύτερα,
γεμάτη απορία,
κι εκείνο μου αποκρίθηκε:
"Τι με κοιτάς, κυρία;"
"Λίγο σαν εξωγήινος
μου κάνεις, βρε καλό μου...
Και για το καλό ρώτημα
πώς βρέθηκες εμπρός μου;"
"Άκου, λοιπόν, με προσοχή
όλη την ιστορία
κι έπειτα ξανασκέψου, αν θες,
και κρίνε μ' ηρεμία"
Κάποτε, λέει, στη χώρα του την Ακτινιδιία
κηρύχθηκε ένας πόλεμος
και, για κακή του μοίρα,
εξόριστο ευρέθηκε το έρμο το φρουτάκι
κι ήρθε και προσγειώθηκε μέσα στο τηγανάκι!
Με παρακάλεσε πολύ
να μην το ξεφλουδίσω
και κλαίγοντας μου έλεγε
να μην το τηγανίσω.
"Και σαν τι άλλο, φρούτο μου,
μπορώ να κάνω τάχα;"
"Βάλε με σε μια νόστιμη,
γλυκιά φρουτοσαλάτα!"
είπε κι εγώ απόμεινα λιγάκι απορημένη
μα πριν προλάβω να σκεφτώ...
άλλη ιδέα βγαίνει:
"Θα σε στολίσω όμορφα
πάνω σε μια φρουτιέρα
με μόνη... υποχρέωση
να φτιάχνεις μου τη μέρα!"
Έτσι και έγινε, που λες,
και τώρα το φρουτάκι
κάθεται αναπαυτικά
πάνω στο τραπεζάκι.
ένα μικρό φρουτάκι
ένα λιγάκι υπόξινο
καφέ ακτινιδιάκι.
Το κοίταξα καλύτερα,
γεμάτη απορία,
κι εκείνο μου αποκρίθηκε:
"Τι με κοιτάς, κυρία;"
"Λίγο σαν εξωγήινος
μου κάνεις, βρε καλό μου...
Και για το καλό ρώτημα
πώς βρέθηκες εμπρός μου;"
"Άκου, λοιπόν, με προσοχή
όλη την ιστορία
κι έπειτα ξανασκέψου, αν θες,
και κρίνε μ' ηρεμία"
Κάποτε, λέει, στη χώρα του την Ακτινιδιία
κηρύχθηκε ένας πόλεμος
και, για κακή του μοίρα,
εξόριστο ευρέθηκε το έρμο το φρουτάκι
κι ήρθε και προσγειώθηκε μέσα στο τηγανάκι!
Με παρακάλεσε πολύ
να μην το ξεφλουδίσω
και κλαίγοντας μου έλεγε
να μην το τηγανίσω.
"Και σαν τι άλλο, φρούτο μου,
μπορώ να κάνω τάχα;"
"Βάλε με σε μια νόστιμη,
γλυκιά φρουτοσαλάτα!"
είπε κι εγώ απόμεινα λιγάκι απορημένη
μα πριν προλάβω να σκεφτώ...
άλλη ιδέα βγαίνει:
"Θα σε στολίσω όμορφα
πάνω σε μια φρουτιέρα
με μόνη... υποχρέωση
να φτιάχνεις μου τη μέρα!"
Έτσι και έγινε, που λες,
και τώρα το φρουτάκι
κάθεται αναπαυτικά
πάνω στο τραπεζάκι.
Δε χρειάζεται ιδιαίτερη αφιέρωση, ε;
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!
3 σχόλια:
polu polu polu wraio !!!!
Χμμμ... ακτινιδιάδα βλέπω!
Το φρουτάκι όμως θυμάται και νοσταλγεί τη χώρα του την ακτινιδιία...
Και βρίσκει παρηγοριά στα άλλα φρούτα και εσπεριδοειδή:
Στις Μαριλίτσας τη φρουτιέρα
όλα γύρω μου καλά
μίλησα στα λεμονάκια
κι είπα τόσα μυστικά!
Δεν θυμάμαι οι ανθρώποι
να με φίλεψαν ποτές
τόση αγάπη και συμπόνια
όσο κείες οι λεμονιές.
(σε λίγο θα φέρουμε για να ρίξουν κλάμα τη Βούρτση, το "παιδί του λαού" και τον Ψωμιάδη χεχε)
KAΛΗΣΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΦΟΥ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΠΗΚΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΟ ΕΣΒΗΣΕ.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ,ΑΓΑΠΗ ΕΥΤΥΧΙΑ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ ΣΟΥ.
Δημοσίευση σχολίου